Η Σέριφος είναι νησί του Αιγαίου Πελάγους και ανήκει στις Κυκλάδες. Πρωτεύουσα του νησιού είναι η Χώρα (ή Σέριφος), η οποία είναι χτισμένη σε υψόμετρο 200 μ. Επίνειο και λιμάνι είναι το Λιβάδι, ενώ άλλοι μεγάλοι οικισμοί είναι ο Κουταλάς, το Μεγάλο Λιβάδι, ο Κένταρχος και το Γάνεμα. Στην απογραφή του 2021 είχε πληθυσμό 1.241 άτομα. Η Σέριφος είναι κυρίως γνωστή για τα μεταλλεία. Το νησί άκμασε στα τέλη του 19ου - αρχές του 20ου αιώνα, όταν εγκαταστάθηκαν μεταλλευτικές εταιρίες που εκμεταλλεύονταν το πλούσιο υπέδαφός του. Πολλοί κάτοικοι του νησιού ασχολούνταν αποκλειστικά με τα μεταλλεία. Αργότερα όμως τα μεταλλεία εγκαταλείφθηκαν, επειδή η εξόρυξη κρίθηκε ασύμφορη. Όταν τα μεταλλεία έκλεισαν αρκετοί οικισμοί ερημώθηκαν και οι περισσότεροι ντόπιοι εγκατέλειψαν το νησί. Από την αρχαιότητα είναι γνωστή σαν άγονο νησί.
Η Σέριφος, όπως και τα υπόλοιπα νησιά των Κυκλάδων, έχει πολλές εκκλησίες, με αριθμό που πλησιάζει τις 120. Πολλές από αυτές χτίστηκαν την περίοδο της μέσης ή ύστερης βυζαντινής περιόδου και έχουν ανακαινιστεί, διατηρώντας μόνο μικρά τμήματα από την αρχική κατασκευή, όπως έναν αράβδωτο κίονα ή ένα μαρμάρινο κιονόκρανο. Οι περισσότερες εκκλησίες δεν βρίσκονται μέσα στους οικισμούς, αλλά στις αγροτικές περιοχές των χωριών.
Ενδεικτικά, μερικές από τις εκκλησίες που αξίζει να επισκεφθείτε είναι:
Εκκλησία Ταξιαρχών:
Βρίσκεται κοντά στο Λιβάδι και είναι γνωστή για την όμορφη αρχιτεκτονική της.
Μονή Παναγίας του Γουρνιού:
Μια από τις παλαιότερες μονές του νησιού, αφιερωμένη στην Παναγία.
Εκκλησία του Αγίου Νικολάου:
Βρίσκεται στο Κάστρο και προσφέρει πανοραμική θέα στο νησί.
Εκκλησία του Αγίου Κωνσταντίνου:
Βρίσκεται στην κορυφή του όρους Κάστρο, προσφέροντας θέα στο Αιγαίο.
Επιπλέον, αξίζει να εξερευνήσετε τις πολυάριθμες μικρές εκκλησίες που βρίσκονται διάσπαρτες σε όλο το νησί, συχνά σε απομονωμένες τοποθεσίες, που μαρτυρούν την πλούσια θρησκευτική παράδοση της Σερίφου.
Τοπικό φαγητό θεωρείται η ρεβιθάδα, η λούζα και το ντόπιο τυρί.
.jpg)
