π. Δημητρίου Μπόκου
Μιλώντας για τη Θεία Ευχαριστία ο μεγάλος Ρώσος θεολόγος π. Γεώργιος Φλωρόφσκι, λέγει: «Η Ευχαριστία είναι εικόνα ολόκληρης της θείας Πρόνοιας. …Εν Χριστώ πληρώθηκε και τελείωσε η περί του κόσμου προαιώνια βουλή του Θεού. Με την ενσάρκωση του Λόγου ολοκληρώθηκε ο αγιασμός της ύλης.
Εμείς τώρα προσφέρουμε τις απαρχές της ύλης, σιτάρι και γέννημα της αμπέλου, προς ευχαριστιακό καθαγιασμό, χάρη στον οποίο αποκαταστάθηκε η εικόνα και η ομοίωση του Θεού εν τω ανθρώπω. Έτσι βλέπουμε στους αγίους και τους δικαίους την επηγγελμένη και προσδοκώμενη θέωση του ανθρώπου ήδη πραγματοποιημένη, πράγμα για το οποίο χαιρόμαστε και ευχαριστούμε. Στους αγίους η Εκκλησία βλέπει την πλήρωσή της. Βλέπει τη Βασιλεία του Θεού «εληλυθυίαν εν δυνάμει». …Είναι τα μέλη της, που με τον καλό αγώνα τους βρήκαν την εν Χριστώ ανάπαυση, «εισήλθον εις την χαράν του Κυρίου των». …Η Εκκλησία μνημονεύει όλως «εξαιρέτως» της Θεομήτορος, που είναι η κατά το ανθρώπινο ρίζα της θείας αυτής θυσίας».
Τα λόγια αυτά μας θυμίζουν ότι οι άγιοι είναι οι πρώτοι καρποί, οι ευλογημένες απαρχές, που προσφέρει η Εκκλησία εκ μέρους μας στον μεγάλο Γεωργό του κόσμου. «Ως απαρχάς της φύσεως τω φυτουργώ της κτίσεως η Οικουμένη προσφέρει σοι, Κύριε, τους θεοφόρους μάρτυρας». Κατά τρόπο όμως μοναδικό και εξαίρετο, ισχύει αυτό για τη Θεοτόκο. Αυτή είναι πρωτίστως η ευλογημένη απαρχή που πρόσφερε το ανθρώπινο γένος στον Θεό. «Η Παρθενομήτωρ αύτη μόνη μεθόριον εστί κτιστής και ακτίστου φύσεως…» Και επειδή αυτή μόνο στάθηκε ανάμεσα στον Θεό και σε όλο το ανθρώπινο γένος, «τον Θεόν εποίησεν Υιόν ανθρώπου, υιούς δε Θεού τους ανθρώπους απειργάσατο» (άγ. Γρηγ. Παλαμάς). Προηγήθηκε στη θέωση και θέωσε το γένος μας.
Προηγείται και σε ό,τι μέλλει να ακολουθήσει για όλους μας. Γράφει για την Κοίμησή της ο μητροπολίτης Διοκλείας Κάλλιστος Ware: «Από μια άποψη ο δοξασμός του σώματός της είναι ασφαλώς μοναδικός. Μόνη αυτή μεταξύ όλων των μελών της Εκκλησίας έχει ήδη περάσει πέραν του θανάτου και της κρίσεως. Αυτή μόνη από όλη την Εκκλησία κατοικεί ήδη στη δόξα του μέλλοντος αιώνος με ακέραιο το πρόσωπό της, δηλαδή με το σώμα και την ψυχή. Μόνο στη δική της περίπτωση έγινε σε πρότερο χρόνο η εσχατολογική ανάσταση του σώματος…
Από μια άλλη οπτική, όμως, δεν είναι μόνο μοναδική, αλλά και παράδειγμα για μας. Η ανάσταση του σώματος, η οποία στην περίπτωσή Της έγινε νωρίτερα, είναι κάτι που αναμένει κι εμάς όλους… Στη δόξα αυτή, στην οποία η Θεοτόκος κατοικεί από τώρα –με το σώμα και την ψυχή της– ελπίζουμε κι εμείς τελικά να μετάσχουμε, με το σώμα και την ψυχή μας. Εκείνη δείχνει τον δρόμο που όλοι μας έχουμε κληθεί να ακολουθήσουμε. Αυτή είναι η απαρχή των καρπών, εμείς καλούμαστε να γίνουμε η συγκομιδή…
Ο Ιησούς είπε στους Μαθητές Του: «Πορεύομαι ἑτοιμάσαι τόπον ὑμῖν» (Ιω. 14, 2). Μετά τον Χριστό και η Μαρία επιβεβαιώνει το ίδιο πράγμα με τη δική της Μετάσταση στον ουρανό: Πορεύεται και Εκείνη για να ετοιμάσει τόπο για μας. Στο δοξασμένο πρόσωπό της συγκεφαλαιώνει τη μέλλουσα ελπίδα της ανθρωπότητας. Αν ρωτήσουμε: Ποιο είναι το τέλος του ταξιδιού μου; η απάντηση είναι σαφής: Κοίταξε τη Θεοτόκο».
(ΛΥΧΝΙΑ ΝΙΚΟΠΟΛΕΩΣ, αρ. φ 493, Αύγ. 2024)
Αντιύλη
Ι. Ναός Αγ. Βασιλείου, 481 00 Πρέβεζα
Τηλ. 26820-25861/23075/6980 898 504
e-mail: antiyli.gr@gmail.com
Διαδίδω την «Αντιύλη»
Εκτυπώνω/προωθώ σε φιλικά μου e-mails
