Προκαλεί εντύπωση λόγω του ιδιαίτερου χρωματισμού της και γίνεται αντικείμενο φωτογραφιών όταν εμφανίζεται στους ανθρώπους. Η «Eresus Cinnaberinus» ή αλλιώς αράχνη πασχαλίτσα είναι προστατευόμενο είδος και σπάνιο.
Πριν από λίγες ημέρες εμφανίστηκε στους Μύλους, ενώ έχει καταγραφεί και στο πρόσφατο παρελθόν σε διάφορες περιοχές της Αργολίδας . Γιατί όμως έχει αυτό το χρώμα; Και τι πρέπει να κάνουμε όταν τη συναντήσουμε.
«Σε πάρα πολλά αρθρόποδα στο ζωικό βασίλειο, το αρσενικό είναι πολυγαμικό. Ουσιαστικά διασπείρει τα σπερματοζωάριά του. Είναι και το μόνο που κινείται από φωλιά σε φωλιά προκειμένου να συζευχθεί με τα θηλυκά, τα οποία βρίσκονται μέσα σε λαγούμια. Τα θηλυκά δεν έχουν αυτό τον χρωματισμό επειδή δεν κινδυνεύουν από τους φυσικούς εχθρούς που είναι πουλιά, άλλα έντομα, σφήκες κ.λπ. Τα αρσενικά κινούνται πάνω στο έδαφος οπότε είναι ορατά», όπως σημειώνει.
Ακριβώς επειδή τα αρσενικά κινούνται πάνω στο έδαφος, μιμούνται το χρωματισμό της πασχαλίτσας η οποία μπορεί να απωθεί τους εχθρούς της. Κάνοντας λόγο για «εξαιρετικό της φύσης», ο κ. Κωβαίος υπογραμμίζει πως αυτό το φαινόμενο λέγεται μιμητισμός.
Ακριβώς επειδή τα αρσενικά κινούνται πάνω στο έδαφος, μιμούνται το χρωματισμό της πασχαλίτσας η οποία μπορεί να απωθεί τους εχθρούς της. Κάνοντας λόγο για «εξαιρετικό της φύσης», ο κ. Κωβαίος υπογραμμίζει πως αυτό το φαινόμενο λέγεται μιμητισμός.
Ειδικότερα: «Είναι μια εξέλιξη στα είδη ώστε να προστατεύονται με βάση το χρώμα τους από εχθρούς. Ουσιαστικά μιμούνται τα χρώματα των άλλων ζώων, στην προκειμένη περίπτωση της πασχαλίτσας, η οποία έχει αμυντικούς μηχανισμούς και όταν προσβληθεί εκλύει κάποιες δυσάρεστες χημικές ουσίες. Κάποια είδη ζώων δεν τις προσβάλλουν γι’αυτό το λόγο η ίδια η εξέλιξη έχει οδηγήσει και την αρσενική αράχνη σε αυτό τον χρωματισμό».
Δεν θέτουν σε κίνδυνο τον άνθρωπο ακόμη και μετά από τσίμπημα
Όταν συναντήσουν μια αράχνη πασχαλίτσα οι άνθρωποι καλούνται, όχι μόνο να μη τη θανατώσουν αλλά να την προστατέψουν. Μάλιστα ακόμη κι αν τσιμπήσει έναν άνθρωπο, πράγμα εξαιρετικά σπάνιο και μόνο σε περιπτώσεις που θα νιώσει ότι απειλείται η ζωή της, δε θα κινδυνεύσει η υγεία του. Ο ίδιος σημειώνει χαρακτηριστικά πως «τα τσιμπήματα των αραχνών είναι αθώα. Δηλαδή δεν πρέπει να τις φοβόμαστε. Η αράχνη πασχαλίτσα έχει ένα πολύ ήπιο δηλητήριο που δεν βλάπτει την υγεία του ανθρώπου σε αντίθεση με τις μέλισσες και τις σφήκες που μπορεί σε άτομα με αλλεργικές αντιδράσεις να προκαλέσουν προβλήματα».
Η αράχνη πασχαλίτσα ζει περίπου τρία χρόνια. Τα ενήλικα θηλυκά γεννούν τα αυγά τους σε ομάδα των 80 μέσα στο λαγούμι. Οι νεαρές εκκολαπτόμενες αράχνες τρέφονται με έμεσμα της μητέρας τους και τελικά οι νεαρές αράχνες σκοτώνουν και τρώνε τη μητέρα τους, όταν αυτή δεν μπορεί να πλέον να τους δίνει τροφή. «Ενώ τις φοβόμαστε εντούτοις είναι εξαιρετικές μητέρες και τελικά θυσιάζονται για τα παιδιά τους», συμπληρώνει ο κ. Κωβαίος.
Όταν συναντήσουν μια αράχνη πασχαλίτσα οι άνθρωποι καλούνται, όχι μόνο να μη τη θανατώσουν αλλά να την προστατέψουν. Μάλιστα ακόμη κι αν τσιμπήσει έναν άνθρωπο, πράγμα εξαιρετικά σπάνιο και μόνο σε περιπτώσεις που θα νιώσει ότι απειλείται η ζωή της, δε θα κινδυνεύσει η υγεία του. Ο ίδιος σημειώνει χαρακτηριστικά πως «τα τσιμπήματα των αραχνών είναι αθώα. Δηλαδή δεν πρέπει να τις φοβόμαστε. Η αράχνη πασχαλίτσα έχει ένα πολύ ήπιο δηλητήριο που δεν βλάπτει την υγεία του ανθρώπου σε αντίθεση με τις μέλισσες και τις σφήκες που μπορεί σε άτομα με αλλεργικές αντιδράσεις να προκαλέσουν προβλήματα».
Η αράχνη πασχαλίτσα ζει περίπου τρία χρόνια. Τα ενήλικα θηλυκά γεννούν τα αυγά τους σε ομάδα των 80 μέσα στο λαγούμι. Οι νεαρές εκκολαπτόμενες αράχνες τρέφονται με έμεσμα της μητέρας τους και τελικά οι νεαρές αράχνες σκοτώνουν και τρώνε τη μητέρα τους, όταν αυτή δεν μπορεί να πλέον να τους δίνει τροφή. «Ενώ τις φοβόμαστε εντούτοις είναι εξαιρετικές μητέρες και τελικά θυσιάζονται για τα παιδιά τους», συμπληρώνει ο κ. Κωβαίος.
Παράγοντες βιολογικής καταπολέμησης
Αυτό το διάστημα είναι πιο εύκολο να εντοπιστούν στη φύση καθώς είναι περίοδος ζευγαρώματος. Επαναδραστηριοποιούνται μετά από την «ανάπαυσή» τους κατά τη χειμερινή περίοδο, για αυτό μπορεί να εμφανιστούν και σε καλλιέργειες. Ο κ. Κωβαίος επισημαίνει πάντως ότι οι άνθρωποι δεν πρέπει να τις θανατώνουν, εκτός των άλλων και γιατί «είναι αρπακτικά ζώα, δηλαδή τρέφονται με μικρότερα έντομα οπότε είναι παράγοντες βιολογικής καταπολέμησης».
