Στις όχθες του Αργολικού κόλπου μεταξύ του ιστορικού Ναυπλίου και της γειτονικής Νέας Κίου, το πτώμα μίας θαλάσσιας χελώνας παρασύρθηκε από τη θάλασσα, σιωπηλό μαρτύριο μιας ζωής που έσβησε πρόωρα.
Δεν ήταν η πρώτη. Και, δυστυχώς, δεν θα είναι και η τελευταία. Το κουφάρι της εντοπίστηκε από περοιπατητές το απόγευμα της Τετάρτης 26 Νοεμβρίου. Τα νερά του Αργολικού κόλπου κρύβουν πλέον κινδύνους που είναι αόρατοι στην επιφάνεια: πλαστικά σακούλες που μοιάζουν με μέδουσες, και εγκαταλελειμμένα δίχτυα
Για τους επιστήμονες, η σκηνή αυτή είναι οικεία και οδυνηρά προβλέψιμη. Κάθε τέτοιο περιστατικό είναι ένας πόντος που χτυπά την καμπάνα του κινδύνου. Είναι μια πικρή υπενθύμιση ότι, παρά τις προσπάθειες διάσωσης και ευαισθητοποίησης, ο βωμός της ανθρώπινης δραστηριότητας εξακολουθεί να απαιτεί θυσίες.
Η χελώνα, που για εκατομμύρια χρόνια διασχίζει τους ωκεανούς, βρίσκει το τέλος της σε μια παραλία που οι άνθρωποι θεωρούν καταφύγιο ηρεμίας και αναψυχής. Το πέλαγος που ήταν το σπίτι της, της έγινε τάφος. Και η ακτή που θα μπορούσε να είναι ο τόπος όπου θα έφτιαχνε τη φωλιά της για τις επόμενες γενιές, έγινε η τελική της αγκάλη.
Είναι η επιγραφή σε μια σειρά από απώλειες που φαίνεται να μην έχει τέλος. Κι όμως, κάθε τέτοιο γεγονός πρέπει να μας ωθεί να αλλάξουμε, να γίνουμε πιο υπεύθυνοι, πιο συμπονετικοί. Να θυμόμαστε ότι η θάλασσα δεν ανήκει μόνο σε εμάς, αλλά σε όλα τα όντα που τη κατοικούν, και που μας ζητούν βοήθεια με τη σιωπηλή, τραγική τους παρουσία στην αμμουδιά.
.jpg)
