Κάθε χρόνο στις 30 Νοεμβρίου, η εορτή του Αγίου Ανδρέου του Πρωτοκλήτου είναι ξεχωριστή για το Ναύπλιο.
Ο λόγος είναι ο μικρός Ναός του, που βρίσκεται μέσα στο επιβλητικό Κάστρο του Παλαμηδίου. Εκεί, η πίστη μας δένεται με την πιο ένδοξη στιγμή της Ελληνικής Επανάστασης, αποτελώντας ένα διαχρονικό κάλεσμα για εθνική και πνευματική εγρήγορση.
Ο Πρωτόκλητος: Το Θάρρος να Αφήσεις τα Δίχτυα
Ο Άγιος Ανδρέας ήταν ο πρώτος μαθητής που κάλεσε ο Χριστός—γι’ αυτό λέγεται Πρωτόκλητος. Η κίνησή του ήταν απλή, αλλά βαθιά: Άφησε αμέσως τα δίχτυα του ψαρά και ακολούθησε τον Χριστό. Αυτή η πράξη, το να αφήνεις το «σίγουρο» για να ακολουθήσεις το «μεγάλο», είναι το θεμέλιο της χριστιανικής ζωής. Ο Ανδρέας, που μαρτύρησε στην Πάτρα πάνω στον σταυρό σχήματος «Χ», είναι το σύμβολο της αφοσίωσης στον Θεό μέχρι τέλους.
Η Ιστορική Στιγμή: 30 Νοεμβρίου 1822
Η σύνδεση του Αγίου Ανδρέα με το Παλαμήδι είναι συγκλονιστική: Το φρούριο ήταν το ισχυρότερο σημείο των Τούρκων στην Πελοπόννησο και θεωρούνταν απόρθητο. Όμως, ξημερώματα 30ης Νοεμβρίου 1822, ανήμερα της εορτής του Πρωτοκλήτου, ο γενναίος Στάικος Σταϊκόπουλος και οι άντρες του, με μια απίστευτα τολμηρή κίνηση, σκαρφάλωσαν τα τείχη και κατέλαβαν το κάστρο. Η νίκη αυτή, κρίσιμη για την ελευθερία του Έθνους, αποδόθηκε από τους αγωνιστές στη Θεία βοήθεια. Για να τιμήσουν τον Άγιο της ημέρας, αφιέρωσαν τον μικρό ναό του φρουρίου στον Άγιο Ανδρέα (πριν ο ναός αυτός ήταν αφιερωμένος σε έναν ρωμαιοκαθολικό άγιο τον Γεράρδο). Έτσι, η εορτή έγινε σύμβολο ότι η εθνική ελευθερία στηρίζεται στην ακλόνητη πίστη στον Θεό.
Το μήνυμα :Νικώντας τους Δικούς μας Εχθρούς
Ο Άγιος Ανδρέας μας καλεί να δώσουμε τον δικό μας αγώνα για την ελευθερία, όχι στα τείχη ενός φρουρίου, αλλά μέσα στην ψυχή μας.
Οι δικοί μας εχθροί σήμερα δεν φορούν στολές, αλλά είναι οι εσωτερικές δυνάμεις και οι καταστάσεις ψυχής που μας κρατούν δέσμιους:
Η Απάθεια και ο Φόβος: Η αδράνεια που μας κρατάει κολλημένους σε μια ασφαλή μετριότητα, εμποδίζοντάς μας να κάνουμε το πρώτο βήμα προς την αλλαγή.
Ο Εγωισμός και η Αυτοεστίαση: Η υπερβολική εστίαση στον εαυτό μας, που οδηγεί σε μοναξιά και απομόνωση, εμποδίζοντάς μας να ζήσουμε τη χαρά της ανιδιοτελούς προσφοράς.
Ο Υλισμός και η Τυφλότητα: Η αδηφάγος επιθυμία για χρήμα και φήμη, που μας κάνει δούλους των εφήμερων στόχων, αντί να επικεντρωθούμε στο νόημα της ζωής.
Η Υποκρισία και η Έλλειψη Αυθεντικότητας: Ο φόβος να είμαστε αληθινοί και η ζωή με «μάσκες», που μας στερεί την εσωτερική γαλήνη και την ειλικρίνεια.
Αγαπητοί μου!
Ο Άγιος Ανδρέας μας ζητάει να έχουμε την ανδρεία να είμαστε ειλικρινείς, να αγαπάμε και να ζούμε με αξιοπρέπεια.
Η εορτή του Αγίου Ανδρέου είναι μια υπενθύμιση: Χρειαζόμαστε θάρρος και πίστη για να νικήσουμε τους δικούς μας «εχθρούς» και να ζήσουμε ως αληθινά ελεύθεροι άνθρωποι του Χριστού.
.jpg)
